de man met een liefde voor dieren wil geschiedenis schrijven Poem by Astrid Lampe

de man met een liefde voor dieren wil geschiedenis schrijven
de moeder (van ver) met het verse verdriet doet van niet
"opdat ervaringen beklijven"

de diepe gedachten je enkels weer helen je
bloedmooie ik met een groot publiek delen

de wreefbandjes knellen

kraai ze kan niet eens schrijven
hond
haan wat wil hij haar nu

dit heden delen o heden
met de pen
fijnschrijver
met je marker een memo je brandende parker

me zoet in je roes en dan inlijven
met echte schoenen
(krokodil of python)

serieus geschiedenis schrijven

me zoet in zo'n roes (een vracht gitzwarte krullen) doen opgaan tot pracht tot praal van je kathedraal opgetrokken uit de driftige halen het pieken én dalen van een karakteristiek jaloersmakende handschrift goed en wel op drift lekker dier was ik glad als een aal noteer gerust maar een hengst hier