POËZIE Poem by Astrid Lampe

als geen ander kon zij
zo had hij haar verzekerd
mooi en diep lijden aan dit leven
(het leek op biechten) …"gelijk een roos"

bloedmooi
de roos gestold in lava
koers houdend op soldatenkistjes
uit al wat op je stormbaan komt
woekerwinst puren

zo leerde haar de lama
die - wees of geen wees -
haar jeugd adopteerde
kniel mooi op blote knietjes
dit gedicht je gebedsmolen
zo slinger je honing
mijn klooster je woning lief

zo lief je leed in haiku's
zo lief je leed in a f o r i s m e n

zo leerde haar de lama
bloedstollend mooi je ziel
een roos gestold in lava
niks bah!
juist mooi en diep

Lil (zucht)

diep en mooi! commandeerde hij
leer lijden aan dit leven
alleen dit jij
alleen dit wij

mooi en diep
diep dieper aap
door de knieen: ontdooi
puur (puur als werkwoord hier) h o n i n g

in de plooi! (mooi slikken of stikken was het)
kroon en beloon dit hier en nu
ik leef je voor, één koning -
"Nu een sonnet!"