Devinimler Poem by M.Akin Vaha

cangılın
zifiri karanlığından kurtulup
yanıp sönen
bir ejderhanın hassasiyetine
sahip olduğumda
yangınların yetersiz olduğunu
ve
açık alandan yapılmış
bir hapishaneden
sana yazdığımı hatırlatmalıyım

boğazıma ektiğin
çiçekleri boyarken
elbette ki
beni cildinle boğmamalı
ağzımın kapısını açarak
dilimin altına sıkışmış
mermileri öpmelisin

bu faaliyetin
en ateşli reminde
uyandığımda
boğazına dek boyanmış
çiçekleri inci gibi dizdiğimi

fark ederek,
kahvemi yatağa
bir gülümsemeyle
getirmelisin
ve ben
gözlerinden kalbe
hızla tahliye olurken
içeceğim görüş gününü
sen kokan sensizliğimden...


Vaha