Is Geluk
het einde van een zware reis
met op het eind een scherpe zeis
het kind op moeders arm
als je weet wanneer het koud of warm
wanneer je rijk of arm
en toch nog steeds voortvarend;
de blindheid van wat in je schoot
steeds lag vol vermogen
verlangend een te zijn
-toch nooit onaangetast-
met die wie je geworden bent
en die wie je ook was! M
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem