DODE STAD Poem by Jan H Mysjkin

DODE STAD

Er was een stad zo groot als New York Toen
zijn de veroveraars gekomen En hebben alles gedood
En verwoest De stad kwam nooit weer tot leven

Het gras is er opgeschoten Planten Bomen
Lianen Beren en herten kwamen er drinken
aan de grote stenen fonteinen

Door de vroomheid van burgemeesters opgetrokken
om de daklozen te lessen Orkanen hebben hout
En beton meegesleurd Alleen de rijen stalen

pijlers die ze ondersteunden zijn recht blijven
Staan En staan er nog steeds Op geregelde afstanden
richten ze zich op tussen de hemelbestormende

Bomen De plaatsing ervan duidt de vorm en de plek
van de huizen aan Ze zijn er met honderd
Duizenden Een paar standbeelden van de Founding Fathers

al te massief opdat de veroveraars ze konden omgooien
Of breken Mediteren nog steeds In de eenzaamheid
van de jungle Droom in droom in droom

Liep ik tussen die eenzame Founding Fathers
en die huizen En alles wat ervan overblijft
Lijkt nu op stammen van verroest metaal.

COMMENTS OF THE POEM
READ THIS POEM IN OTHER LANGUAGES
Close
Error Success