Doekjes Poem by Madrason .

Doekjes

Je loopt steeds zwalkend tussen beide lijnen
alsof je een dresseerbaar paard
is dat het waard
terwijl je zo langs de lijnen tracht te leven
is het als zweven aan een zijden draad
want de beginselen van de windselen
om de wonden van het kwaad
verstikken ons in zelfhaat
opdat we ons zo zelf niet meer kunnen vinden
men kan die doekjes beter om de ogen binden! M

Sunday, April 15, 2018
Topic(s) of this poem: democracy
COMMENTS OF THE POEM
READ THIS POEM IN OTHER LANGUAGES
Madrason .

Madrason .

waalwijk netherlands
Close
Error Success