Ik zal je duivelstong nooit likken
liever blijf ik scherven slikken
dan te sterven op bevroren grond
met venijn en zeer gespleten
wordt me dat dan nog verweten
als was men zelf de gebeten hond
bloedend in mijn eigen stront
drinkt men pap met levertraan
het liefst had men zichzelf gesmoord
niet voort vluchtend ga ik voort
de grond bevruchtend tot bestaan. M
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem