દુઃખ ના દહાડા.. Dukh Poem by Mehta Hasmukh Amathaal

દુઃખ ના દહાડા
ગુરુવાર,20 ડિસેમ્બર 2018

મારા દુઃખ ના દહાડા વીતી ગયા
અમંગળ દશા ની દૂર થઇ છાયા
મને સમજણ ના પડી તારી માયા
હુ રહ્યો હતાશ જ્યારે કાળા વાદળ છવાયા।

પળે પળે હું ગભરાઈ જાઉં
મન ને કમને હું સમજાઉં
રાતે શમણાંમાં થી અચાનક બેથા થઇ જવાય
મન માં જાણે ઢોલ નો અવાજ સંભળાય।

સુખ પામવા ને પણ ધીરજ જોઈએ
એકદમ પામી ને વિચલિત ના થઇ જઈએ
એને જીવન માં ધીરે ધીરે પચાવીએ
દુઃખ ના દહાડા ને પણ કદી ના ભૂલીએ।

સુખ ના જૉઇને અંતરંગ
કદી ના અનુભવીએ કે થઇ જશે મોહભંગ
એ તો આવે ને પાછા ચાલી જાય
સુખ ની છાયા ને જતાં વાર ના થાય

આપણ ને માયા લોભાવી જાય
દુઃખ આવે તો પહાડ બની જાય
કાયર દિલ નો માનવી સંસાર ટૂંકાવી જાય
કોઈ જ વીરલો સમજી ને જીવી જાય।

હસમુખ અમથાલાલ મહેતા