Een Lied Van De Zee Poem by Rob de Ronde

een lied van de zee

I

ik mis de zee
zij die ruimte geeft
ik ga gelijk weer met haar mee
want heb daar goede tijden beleefd

altijd een warme plek
mijn hart kan niet zonder de zee leven
daar is geen vervuilende drek
terwijl ik haar dat toch heel veel heb gegeven

de rustig golvende deining
is mooi om te aanschouwen
achter de horizon dan de verdwijning
er zijn daar machten aan het bouwen!

de rust en weidsheid zijn overweldigend
een grootheid van de natuur
en ik sta daar zwijgend
alleen in de wind guur

neem mij mee op je golven!
laat me gaan naar verre oorden!
daar heeft zij mij bedolven,
onder haar betoverende woorden!

“kom, volg mij zonder spijt
ik beloof je orde en rust
weet dat de verre weg leidt
naar een exotische onbewoonde kust

geniet van de vrije vogels op je reis
neem de zon en de maan zoals ze komen
ik gun je dan de ultieme prijs:
het land waar je vredig kunt dromen! ”

donderdag 22 oktober 2009
22: 30

II

“hier aangeland midden op zee
alles uit zicht behalve de einder
hiernaartoe neem ik je mee
want hier ben je gelukkiger

kijk naar het niets om je heen
zie de witte koppen van de storm
dat is een uitzicht dat ik je leen
dat wordt je nieuwe norm

de zon komt op en gaat onder
je wordt wakker en slaapt in
ik weet je wordt gezonder
hier met het zilte onder je kin

wat is er mooier dan eindeloos?
ruil je daar je ziel voor?
maar wordt na dat feit niet boos!
als alleen ìk de sirene hoor!

het beloofde ligt voor je daar
ik weet hoe je er naartoe verlangd
mijn leiding is over en klaar
terwijl ik hoor hoe de bel hangt

hij luidde niet voor jou
hij luidde voor je schaduw
want wat die me zeggen zou
is onbetamelijk en ruw

zorg dat ik jullie scheidt
dan pas kan het volbracht
hij geeft het dat je schaduw in stille lijt
en jij kan slapen in de sterrennacht

mijn vingers omspoelen je lijf!
ik breng koelte en genezing!
want dat staat nu wel buiten kijf:
jij had van alles een andere lezing …!

ik ben vrij voorspelbare weidsheid
van water, aarde en lucht
ik ben daar waar ik mij spreidt
ook naar daar waar ik niet kan en vlucht”

vrijdag 23 oktober 2009
18: 59

III

zo ze zong voor mij
lokte mij
beloofde mij
voerde mij
terwijl ik maar weinig weerstand kon bieden
aan die betoverende woorden en beloften
toch
heb ik mij nog niet overgegeven
ben ik nog niet rijp genoeg
de oogst voor de zee
moet nog even wachten
de pluktijd is door de vorst verlaat
maar daardoor is meestal de oogst wel nobelere
een oogst op zee, zoals je in gedachte had
zoals je zeekraal binnenhaalt
beangstigd mij wel
want wat en wie en waar en hoe kom je dan allemaal tegen?
zij, samen met hem
inspireren mij
beangstigen mij
lokken mij

“ik beloof je: je merkt er niets van, kom ga met mij mee! ”

vrijdag 23 oktober 2009
19: 22