Druppels Poem by Rob de Ronde

Druppels

Rating: 5.0

druppels

gedichten 2007-2008



rob de ronde



I

regendruppel

hij viel
die eerste druppel
of
was het de tweede
van vele
ontelbare
druppels
herinneringen
gebeurtenissen
is die eerste hier
wel de eerste
misschien
wel de tweede
de eerste
vergeten
over het hoofd gezien
bewust of
onbewust

11 08 2007


II

de druppels
zwellen aan
tot een heuse
regenbui
ongegeneerd
leegt de hemel zich
op
mij
ik
schuil
verward over wat
te denken
van deze
aanval
is die
gericht op
mij?

20 08 2007





IIIa

waar je ook gaat
waar ik ook ga
blijft de bui
me achtervolgen

21 08 2007



IIIb

nat
ik
doorweekt
van
vocht en lucht
gedachten
herinneringen
belevenissen

23 08 2007


IV

wat is het water
vocht
dat de aarde
mij
doordrenkt?
leven?
verleden?
nu?
toekomst?
wat is het
dat
dat onontbeerlijke
dat
die gevoelens
die herinneringen
maakt het
tot
angst
verwarring
alleen zijn
inderdaad
verdwaald
doet
het
me daaraan herinneren?

maakt
dat
me leeg?
gevoelloos?
een
vulkaan?
vocht
regen
druppel

17 09 2007

V

in het
hart
van de druppel
daar
waar de wereld
in
balans is
daar
juist daar
waar je denkt
dat alles
zichtbaar is
herkenbaar
juist daar
is het
door
de beweging
van
alle druppels
gevangen!

donker
en
onherkenbaar
juist daar
is
de top
van mijn ijsberg
die
pas uitdijt
wanneer je
hem
als een blaar
prikt
en
leegloopt

die top
is
kil
gevoelloos
apathisch
inert
bewakende wachter
van
wat eronder
verscholen ligt
dat
wat
jarenlang
zorgvuldig
opgeborgen is en
niet door
de wachter
in één keer
toegang
verleend kan worden

gun hem
tijd.

gun hem
de
sleutel.

04 10 2007


VI

de sluier van mist
trekt op
de dauwdruppels
de mistvlagen
het doorweekte
trekt op
droogt
beetje
bij beetje
op
het wordt
droger

zou ik
wat over kunnen
houden
om te
huilen?

zou ik
iets kunnen gebruiken
om schoon te
maken?

08 10 2007


daar boven op het pad
loopt het zo lekker ruim
zonder te denken vrijdag
is er geen ander iets

daar is alleen lucht, verder niets
en natuurlijk ook jij
mijn muze? goede luim?
dat is wat ik toen had!

over de wereld heen
voelen en absorberen
ademen, onbevangen kijken
dat altijd willen bewaren

met de wind door mijn haren
zou alles nog perfecter lijken
dan zou ik wederkeren
naar daar waar de zon scheen

08 10 2007



VII

wat als het licht
dat reist,
te laat
op de rimpelingen
valt?

wat als het licht
dat onthult,
niet altijd
de juiste gevoelens
erkent?

wat als de zee
die raast,
te hard
bonkt op muren
breekt?

wat als mijn ik
die dwaalt,
teruggefloten wordt?
zinkt?

14 10 2007


VIII

de plug
onder in het meer
op de bodem;
het plafond
van de beerput
is versleten,
doet nog weinig dienst
rubbermoeheid
vechtlust verdwenen
de automatische piloot
blocksystemen
treden automatisch
in werking
en
toch,
toch
is er een kit
een gesprek
een zoektocht
mogelijk.

beer met water vermengd
geeft
nog meer
shit

14 10 2007

vraag

denk je ook
dat de wind
valt
wanneer je hem
tegenhoudt?
denk je ook
dat de zee
verdampt
wanneer je hem
indamt?
ik weet niet
wat te doen
wanneer
het zover is
ik weet niet
wat te doen
wanneer
dat niet gebeurt

heb jij ook dat
gevoel?
die zekerheden nodig
in je
zijn?
wind
en
zee
twee levensbehoeften
waar ik niet
buiten kan
leven
waar aan ligt
dat?
wind
winden
zee
zeewind

zo oneindig
zo eeuwig

9-11-2007


gebod(en)

1. doorgaan
2. overdragen
3. overgaan
4. doorvragen
5. doceren
6. delen
7. erkennen
8. herkennen
9. verkennen
10. kennen
11. aanklagen
12. veroordelen
13. beëindigen
steen voor steen
afbreken
of
opbouwen?

9-11-2007


who is me?

I

het besef
te realiseren
dat je op een
eenvoudige vraag als
wie ben je?
geen antwoord hebt,
heeft
mij
diep getroffen
ik
weet dus niet
wie
ik
ben
wanneer mij die
vraag gesteld wordt.

wat betekent dat?
wat
godverdomme
echt leeg?
toch die bevestiging
van
de beschrijver van
de leegte zijn?
daar wat
aan te
doen
schier
onmogelijk?
ver?
moeilijk?
is ga die
strijd aan!

26-11-2007


II

voorgaande maakt
me
bang
voorgaande maakt
me
stuurloos

alleen lukt het
me
niet
alleen lukt het
me
nooit




hulp is
voorhanden
maar hoe daar
gebruik van maken?

26-11-2007


III

open vragen
waar weinigen
antwoord op
hebben
raar maar
begrijpelijk
zeker wanneer
jezelf
geen idee hebt
hoe moet je
anderen dan
kenbaar maken wat
je
roert?
lang
zal de weg zijn

26-11-2007


IV

achtervolging
jarenlang
nachtmerrie wanneer
contact
een huis
kelder
putten met
deksels
open?
chaos, ellende, shit
dicht?
ontkenning?
zal
de weg lang zijn?

26-11-2007


V

is
is er
is er dat
is er dat sprankje
is er dat sprankje herkenning?

waarom
waarom is
waarom is er
waarom is er dat
waarom is er dat niet?

ik
ik en
ik en jij
ik en jij en
ik en jij en mij?
is waarom dan
utopisch?

28-11-2007


VI

genoeg vragen
genoeg!
zelfs de
brom
in mijn hoofd heeft
genoeg
nu even
niet!
dat huis
die kelder
de droom
allemaal werkelijkheid!
de kast
het rooster
de wasmachine met schoepen
allemaal werkelijkheid!
de kelder
die benedenkamer
het zadel
allemaal werkelijkheid!
de keukentafel
een mattenklopper
vuisten
allemaal werkelijkheid!
een vader
een moeder
een broer
allemaal werkelijkheid!
ockenburg
loevenstein
villach
allemaal werkelijkheid!
en
toch
voel
ik
niet,
ik


29-11-2007



VII

aan de rand van het ravijn
kijk ik uit over de lege zee;
leeg van onbeschrijfbare massa
moe van het vol zijn.

zo daar, als altijd, alleen te staan
zwelde de wind;
vol van verwijten en spijt
over het leven mij aangedaan.

geen zelfmedelijden met mij
daar is geen tijd voor;
want wanneer dat begint
staat niets meer op een rij

mezelf verloren in de mist
dwalend door het doolhof;
daar waar de essentie
al jaren lang is gemist.

29-11-2007


VIII

het duurt te lang
die
zekerheid
van het
onzekere
komt en gaat
maar laat
dat maar
zijn
zo zeker
van de onzekerheid
en onzeker
over de
zekerheid
voorwaar
de ultieme
zekerheid
komt zeker
altijd!

29-11-2007


de muur tegen de muur

I

wanneer, zoals nu
het bijna zo ver is
sta ik met mijn mond vol tanden
met lege handen
met mijn handen in mijn haar
de chaos
die dat teweeg brengt
de stenen die
kosten wat kost, brokkelen
maar niet kunnen
geen onwil, maar onmacht
en toch gaan de
bestormers door
met hun beuken
eerst de aanloop en dan
de beslissende bres
slaan, door
doelgericht en vasthoudend
geen ontkomen meer aan
de zelfreinigende kracht
van de plamuur
het stucwerk
de voegen en spouwen
wortels en oud zeer
en jonge spruiten
in spinnenwebben
gevangen, hebben
geen
verweer meer
geen
dienende functie meer
maar
moeten zich langzaamaan
gewonnen geven
aan de
bestormers

heb ik er niet zelf om
gevraagd?

1-12-2007


II

ik heb geen specie meer
ik heb geen stenen meer
ik heb
niets
meer
de muur is ondoordringbaar
beton
waarop gebeukt moet
worden
en ik, van bovenaf
op
neer
kijk
beschouw, aanschouw
hoe hij
neergehaald wordt
brok
voor
brok

1-12-2007




de poel

I

hoe ik het ook wend of keer
alles stroomt steeds
naar dezelfde plaats
daar verzamelt het zich
de
poel
mijn ogen stromen
naar
de
poel
mijn hersenen lopen
leeg
naar
de
poel
mijn hart breekt
in
de
poel

mijn
poel,
verzamelplaats
van tranen
en
gevoelens?

2-12-2007


II

de oever van de poel
drassig grensloos
is gevaarlijk
je glijdt er op uit
en valt
erin
of
ernaast
raar
eigenlijk
dat naar links of rechts
vallen
zo’n verschil kan
uitmaken
of
naar voren of
achter
tuimelen
weet ik veel
gewoon
je belandt
erin
of ernaast
hoe dan ook blijft die
oever
een gevaarlijk iets
want herken maar
eens waar hij
begint
of
eindigt
vertrouw ik
jou
of
mij?

7-12-2007


III

zoals een schaatsenrijder
ging ik
aan de oppervlakte
van het
leven
over
door
en
heen
ga ik
verdrinken?
of
ga ik
door met
het proberen te
temmen
van de waterspiegel
die mij scheidt
van alles?
ik
denk dat ik de
modder op de
bodem niet aan kan
niet kan
ontwarren
en dan
stik
je
zonder licht van
boven
geen zuurstof,
geen voedsel,
geen warmte,
niets
en
in dat niets
is er
alles
waarvoor
ik bang ben

10-12-2007




aan wie dan ook

I

als u komt
kom
maar wees snel
zonder
pijn en lijdensweg
pretentieloos
genadig
mij verlossend
van de
reservetijd;
waarin ik leef
waarin ik dwaal
waarin ik twijfel
waarin ik
lijd
neem me
mee
leid me
naar daar waar
ik
illuminatie
krijg
naar daar waar
ik
vergeving
krijg
naar daar waar
ik
ik
ben
uiteindelijk

10-12-2007


II

een brief
een notitie
een gedicht
een uitspraak
daarin
probeer ik uit te
drukken
dat wat voor mij
essentieel is
maar u
jij
begrijpt het niet
omdat
ik het heel vaak
zelf niet
begrijp
gelukkig verstuur ik
ze nooit

12-12-2007

III

begrijpt u waarom ik
soms zo moe wordt
van verklaren?
van iets
dat moeilijk te verklaren
valt?
al jaren geleden,
ik denk wel 40,
zat ik al met dat
euvel
nu nog
niets is veranderd
u bent nog dezelfde
ik ben nog dezelfde
de wereld is nog hetzelfde
hetzelfde
zoals altijd
altijd al
dezelfde,
hetzelfde

12-12-2007


IV

aan wie dan ook
de volgende
oekaze:
bij deze verklaar ik
u niet meer
te schrijven
te berichten
van mijn wedervaren
het nut daarvan is
nihil
in schrijf voortaan
aan
mezelf
voor mezelf
met speciaal gereedschap
kap ik weg
snoei ik twijgen
blader ik door
het boek;
mijn verhaal
zover dat duidelijk is,
beschrijf ik
zoals altijd
de leegte
vol van emoties
vol van verwarring
maar met die
ene
zekerheid;
op een bepaald
moment
is de laatste regel
het laatste woord
opgeschreven
en uitgesproken
hoe
dan
ook

17-12-2007


de trap

leeg geslagen
verdwaald
deuren
deuren
laten
van buiten
naar binnen
of
andersom?
stuk voor stuk
herkenbaar
maar
verklaarbaar?
ja!
ook dat
accepteren van
affectie
waarheden
het lijkt zo simpel
gezegd
maar gedaan?
ik kan de
trap
niet meer afdalen
voelen
nu ik
andere
echte
waarheden gehoord
heb
denk ik
mijn beeld
veranderd
verschuift
geen krochten meer
maar
gelijkvloerse
kruisingen

17-12-2007











keuze

I

vragen over
afwegingen maken
angst hebben


waarom vragen?
wat afwegen?
alleen angst?

hoe
als
wat

keuze maken
nemen bezit
delen niets

kies goede keuze?
geven of nemen?
alleen of delen?

ben
ik
ik?

17-1-2008


II

hoe kies je?
waarom kies je?
wat kies je?
wanneer
als
dat
wat
lukt?
teruggekaatst wordt?
vooruitschuiven
wereldkampioen
gaat als
vanzelf
de,
mijn enige keuze
ooit gemaakt
“ik lieg niet meer! ”
was van korte
duur
heel duur
teleurstelling in
de ander
niet trouw zijn aan
jezelf
maar na
verloop van tijd
gewoonweg
niet
toepasbaar meer
niet
vol te houden
niet relevant

17-1-2008

COMMENTS OF THE POEM
READ THIS POEM IN OTHER LANGUAGES
Rob de Ronde

Rob de Ronde

Schiedam
Close
Error Success