Egoizem I Shfrenuar Poem by skender iljaz braka

Egoizem I Shfrenuar

Ngritur prej varri një " X" po më tregonte
Permes britmash të përcjella udhëve te humbura,
përherë të gremisur përgjatë starteve te konkurimit
K'ta "Idhujt" të ngurosur prej pamundësis se vrapimit,
rrezuar Nxitojn te egersuaren ego, me te
Mbijetesen mberthyer prej ktheterave te poshterimit.
Kalbëzuar ndergjegjesh, prej mendimesh te cunguara.
Nen trysni të çuditëshme, prej neurozes se përfitimit.
Nxitur prej cmires, me shpirtin perbrenda të nxire.
Të bukurën shpërfytyruar prej xhelozisë së marrosur.
Kthyer gjithçka në të vetem të tyren per ta quajtur të përsosur
Here vjellur vrere, pa me te vogelen meshire.
Egoizëm i shfrenuar, qe hapin dot se ndal.
Cdo dite hap varre, per varrime pa funeral.

Tuesday, July 15, 2014
Topic(s) of this poem: art
COMMENTS OF THE POEM
READ THIS POEM IN OTHER LANGUAGES
Close
Error Success