En Dreef Het Vlees Als Staal Poem by Madrason .

Ze nam zijn staart heel diep
naar binnen
het ging met veel geweld gepaard
bereed haar hengst in scherpste zinnen
en heeft zijn lichaam niet gespaard
rukkend van verukking
en het diepste bukken
sloeg ze zijn jaap
die lastige knaap
nog vol van nukken
totdat deze toegaf
aan haar grachtendraf
tsja het gaf pigmenten af
dat was een slijtageslag
tegen verkeersdrempels
reed hij waarempel hevig in
bevredigde wel
acht maal stevig zijn min
en dreef het vlees als staal
dat had hij nooit verwacht
hij was zo zacht
zo romantisch
het kaarslicht type
hij kon niet meer
hij had het echt gehad
tot zij hem vurig riep
'toe nog een keer
toe nog een keer
toe nog....'
Ze nam zijn staart heel diep
naar binnen
het ging met veel geweld gepaard
bereed haar hengst in scherpste zinnen
en heeft zijn lichaam niet gespaard.

Madrason juni 2013