એની ગરજ
અહં ટકરાય
ઉભો થાય અંતરાય
જીવો દુભાય
સ્વમાન હણાય।
આનો કોઈ પર્યાય?
મન માં મૂંઝવણ થાય
વારેવારે અંદેશો પ્રકટ થાય
પણ અંતઃસ્મરણ માં એનો ઉકેલ ના થાય।
આ છે જીવતર નો નવો પ્રયોગ
રાખો આગ્રહ અને કરો પ્રાણયોગ
નજર સમક્ષ જ હોય પ્રભુ વિરાજમાન
આપીદો ને તેમને તમારી કમાન?
શું તમે ધારો છો ઓઇલમીલ એકાએક તમારી ઉભી થઇ જશે?
એકદમ આલીશાન બંગલો અને ગાડી ઉભારહી જશે
બધુજ ઐશ્વર્ય તમારા પગ નીચે અને પછી!
તમારા વળતા પાણી
તમે સામે પડેલું ખાઈ નહિ શકો
લોકો નો અદેખાઈભર્યો વહેવાર સહન નહિ કરી શકો
અભિગમ માં થોડો બદલાવ લાવજો
જે જાય તેને ખાલી 'આવજો' તો કહેજો જ।
આ જીવાદોરી તમારા હાથ માં નથી
પૈસો કે જાયદાદ પણ તમારા નથી
કાલે રંક થઇ જાઓ તો રખે કોઈ ને બદનામ કરતા!
એને યાદ કરો તો ચરણો માં માનજો પણ કદી ના કોસતા
કોઈ પૂછી લે 'કેમ છો ભાઈ'
તો સમજ જો તમે જ રાખો છો માનવતાની સગાઇ
તમારા ગયા પછી એ બે આંસુ સારશે
"માણસ હીરો હતો" એની ગરજ તો સાલસે જ।
કોઈ પૂછી લે કેમ છો ભાઈ તો સમજ જો તમે જ રાખો છો માનવતાની સગાઇ તમારા ગયા પછી એ બે આંસુ સારશે “માણસ હીરો હતો” એની ગરજ તો સાલસે જ।
welcome himanshu dhingani Like · Reply · 1 · Just now
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem
welcome dr n k upadhyay Like · Reply · 1 · Just now