Eumenida Poem by Madrason .

Ik heb haar beide tressen afgesneden
kan hij zijn dorst niet lessen
en zij niet meer bereden
ik heb ook zandvlooien
gestrooid in de matrassen
opdat ik steeds maîtressen
blijf verrassen
ja altijd geef ik hem zijn zin
baan aan.. zijn zingenot, bestaan
hij denkt ‘ik ben de zot' maar raak hem zat
hij is toch heus geen God, ach ergernis
of er dan niets meer erger is
hij heeft mijn hart verzaakt
en heeft de Onmin diep geraakt! M