Euthanasia, Een Engelenzang Poem by Madrason .

Euthanasia, Een Engelenzang

Kan ik je wel laten gaan
wat heet laten in bestaan
je hebt immers zelf toch
die vleugels gekregen
ik kan als een dichter
of als een echte vriend
trachten je wat op te beuren
maar vliegen doe je niet
en heb je dat echt ooit
wel werkelijk gedaan
je vleugels zitten vast
en dragen je als last
een klinisch overleven
is het dat dan 'dit leven'
ik laat je gaan welaan
ik laat je gaan...op een reis
ver weg uit zwaartekracht
laat ik je gaan welaan
vaarwel mijn prille schat
en vind je eigen wijs.


Madrason 01-02-2015

Sunday, February 1, 2015
Topic(s) of this poem: art
COMMENTS OF THE POEM
Kumarmani Mahakul 01 February 2015

Wonderful composition really. Nicely penned.

0 0 Reply
READ THIS POEM IN OTHER LANGUAGES
Madrason .

Madrason .

waalwijk netherlands
Close
Error Success