Fantasieë Poem by Mario, Lucien, Rene Odekerken

Fantasieë

Wolke trek spore in die lug,
asof iemand dit daar geplaas het
om na iets te wys wat nog moet kom.

Onder my voete beweeg die aarde sag,
verhale sluimer in die grond,
'n skaduwee van iets wat amper bestaan.

My hande reik na die onsigbare,
vorm beelde uit lig en verlange,
vergete kamers, ongesonge liedere.

Iewers, net buite bereik,
asem 'n wêreld wat ek droom,
sag wagend tot ek dit vind.

COMMENTS OF THE POEM
READ THIS POEM IN OTHER LANGUAGES
Close
Error Success