In de grond
in de grond
ligt de reden
met gapende mond
ontevreden
schrokken de seizoenen
de Zij zoenen
de Hij brokken
Liefde laat
van alles groeien
het groeit zelfs daar
waar haat ook
wortels slaat
de ellende als
compost met
voren diepe sporen
sporen strofes aan
sporen aan om te
worden geboren
te bestaan
ach, ritmisch hart
boustrophedon. M
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem