Grijs Maar Niet Kleurloos Poem by Madrason .

Je grote teen die wil niet meer
je pols doet bij het schrijven zeer
je wordt wat brozer en wat teer
maar wordt ook rijker niet vansleur
ja,geef je leven zwier en kleur
schenk de herinnering plezier
opdat de jongen jongen blijven
die ouderdom niet trachten te verdrijven
dans met je knekels op en neer
en ook al doen je tenen zeer
denk keer op keer jij bent die rots
een stuk van de familietrots
en dans dan plots zo nog een keer. M