- Her Soul, The Sea (The Ship) Poem by Georgios Venetopoulos
- Her Soul, The Sea (The Ship)
The shadows deigned in precise sequence
where skylines have conducted fore the ship,
its blackened sight to boss the thought and sense
of sailors that imagined its long trip.
The Northern wind was cutting like a knife,
injurious, its messages behowled,
equilibrating on the brink of life
of the foregone to seas, the thinking prowled.
The ship's black smoke ascended to the skies
from supercilious tall funnels, smog,
bestowing sacrificial offing size
to sovereign Gods that lived inside the fog.
The tidal and enshrouding foaming spills
advanced the dusk, advanced the bawling horn's
unearthly sounding out; the flowing rills
retracted in the sea its crying mourns.
In front of us, the ship's displacement thrilled
approaching, so, magnificent the moors;
Her Soul the Sea, her eulogy instilled
inside our minds and souls, where faith adjures.
Pristine the sea, baptized the scene in depths
where psyches stay in canted-over keels,
deceptive were the reasoned-out percepts,
infused where catastrophe conceals.
The night descended when the ship's steel gaze
examined curious and measured me,
proposing wedlock and a fate of blaze,
my competence, demanding, in the sea.
Across the Straits, young lady Sadness kissed
with ripping cold my twenty years and eyes,
resembling Her Soul, the Sea, amidst
the howling Northern winds and my demise.
(Iambic Pentameter)
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem
Delivering Poems Around The World
Poems are the property of their respective owners. All information has been reproduced here for educational and informational purposes to benefit site visitors, and is provided at no charge...
5/10/2024 6:18:39 AM # 1.0.0.1119
...Προσπαθώντας να κατανοήσω και να ερμηνεύσω το όμορφο αυτό ποίημα και ξεπερνώντας τις όποιες αδυναμίες απορρέουν από την μεταφραστική μου δεινότητα, παρατηρώ πως ο Ποιητής χρησιμοποιεί εσκεμμένα ένα υπέροχο μελωδικό λεξιλόγιο της Αγγλικής γλώσσας, λες και ίσως επιδιώκει το παιχνίδισμα με τις διπλές και πολλές φορές τριπλές σημασίες τους στην Ελληνική γλώσσα, μα ωστόσο διαπιστώνω ολοφάνερα πόσο όμορφα ενώνονται τα ποιήματα του κ. Βενετόπουλου μεταξύ τους... ...από την μια μεριά έχουμε όμορφες λέξεις που ξεφεύγουν από τα όρια της καθομιλουμένης και των στενών ορίων ενός σαλονιού, όπως pristine (vergin, αγνός, ανέγγιχτος) , wedlock (που προσδίδει και το μέγεθος της δέσμευσης του γάμου) , behowl (αλυχτάω με την έννοια του cry out) , bestow (give a gift, χαρίζω) , supercilious (arrogant, υπεροπτικός) , sovereign (υπέρτατος ως εξουσία ή με την έννοια του royal, βασιλικός) , amidst (be surrounded by, περιστοιχίζομαι) , demise (death, αφανισμός) κ.α.... ...από την άλλη, είδαμε το ARCHANGEL (ΑΡΧΑΓΓΕΛΟΣ) , όπου παρακολουθήσαμε τι συνέβη με την έλευση του μεγάλου πλοίου στην ομάδα των ανδρών, και το THE SHIP (ΤΟ ΠΛΟΙΟ) , όπου εδώ ο κεντρικός ήρωας του Ποιήματος είναι μέρος του συνόλου και έχουμε να τον συναισθανθούμε καθώς μας περιγράφει τις εμπειρίες και τα συναισθήματα του.... ...το βάρος του ποιήματος, αυτή τη φορά πέφτει στον έντονο συναισθηματισμό των νησιωτών και στους δυνατούς συμβολισμούς που διακατέχουν τις πράξεις και ολόκληρη την ζωή τους... ...το πλοίο, ο παγωμένος άνεμος, οι σκιές και τα σκοτάδια, όλα αποκτούν πνευματική οντότητα με την οποία οι ναυτικοί παντρεύονται και συνυπάρχουν... ...και είναι και πάλι αυτό ένα σκοτεινό, σκληρό μα ρεαλιστικό ποίημα, που καταγράφει το μέλλον τους, το οποίο ήταν και προδιαγεγραμμένο εφόσον το συνέδεαν με την θάλασσα...και οι αποφάσεις τους έχουν πνευματικότητα, διαχρονικότητα και καθορίζουν την ζωή και το τέλος τους... ...σε κάθε περίπτωση, πρόκειται για άλλο ένα αριστοτεχνικό ποίημα-σπουδή στην Αγγλική Λογοτεχνία, με όμορφο λεξιλόγιο, έντονα συναισθήματα και στιβαρές εικόνες... Αποκόπτω ως χαριστική βολή την καταληκτική στροφή: Across the Straits, young lady Sadness kissed with ripping cold my twenty years and eyes, resembling Her Soul, the Sea, amidst the Northern winds that howled and my demise