HIJ ZEI WE MOETEN PRATEN Poem by Ellen Deckwitz
HIJ ZEI WE MOETEN PRATEN
en ik zei okay, laat me even
mijn labello pakken, dat praat
een stuk makkelijker
en ik gleed nog voor hij doorhad
wat er aan de hand was in mijn tas.
Zonk naar de bodem, langs
mascara, doekjes, ons nog te
ondertekenen samenlevingscontract
en bereikte de bodem van mijn tas.
Daar nam ik plaats. En heel af en toe
staarde ik omhoog en zag een wanhopige
mannenhand naar me graaien. Die hand
noemde ik God.
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem
Delivering Poems Around The World
Poems are the property of their respective owners. All information has been reproduced here for educational and informational purposes to benefit site visitors, and is provided at no charge...
5/4/2024 2:40:47 AM # 1.0.0.1119
