Wie zoekt er naar mij
wanneer we werkelijk vrij
uit de prikkeldraden
der verwarring mogen
pogen
in vrijheid leven de slaven
van de geneugten
en de verboden vruchten
het opportuun verlangen
"vrij"van het bangen;
in oorlog wordt
de maag die knort
het monster dat er immer was
pas werkelijk wakker
de hokjes mogen zichtbaar
met staalbalken en koud beton
worden ingedeeld
het volk zwijgt
en krijgt.......
maar open monden
doen de ronden
worden verraden
en eten maden
het is niet de honger die naar de geest
maar de naargeestigheid
welke het leed verspreidt
als een ziekte grijpt
het onbegrip om zich heen
en kapselt al het voedsel in
en het enzym dat Moed genaamd
wordt telkens Zo bedrogen
deemoedig zwijgt de gewone man
zijgt zijn crayon te neder
en verbeeldt zich telkens
weer een veder! M
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem