Men zegt me
die heeft een afwijking
en ik zeg dan snel
dat ken ik wel
Ik wijk ook af
want steeds als ik
naar links toe ga
roept iedereen
“ naar rechts”
en dat is slechts
nog het begin
de fluitketel brult
uit euforie
men krijgt zo toch zijn zin
nou potverdrie
toch stoor me niet
de damp slaat tegen
het berookt plafond
en uit de wolken van beton
valt op mijn kop de regen!
Madrason 20 maart 2015
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem