Als de sleutel van de dichte donk're kamer draait
wordt het met een heel klein straaltje zeer verfraaid
je weet plots dat er meer is dan te zijn gevangen
je hart -kan plots weer- kloppend van verlangen
maar heel soms heb je juist die ene prikkel nodig
van buiten om de hoop niet nog meer uit te sluiten
want niemand vindt een beetje licht toch overbodig. M
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem