Αν από μακρυά Έρωτα κάποιος σ' αποκαλούσε
ο κόσμος που θα άκουγε σίγουρα θα γελούσε
όμως τα πέλαγα όλα για Σε,
θα δρασκελούσα
βάρκουλα μικρή που τα κύματα ο Ποσειδώνας πάνω μου θα σπούσε.
Αχ Έρωτα θα έλεγα παίζεις με την καρδιά μας;
Ή... βέλη αφανέρωτα κεντάν, τα σωθικά μας;
Και μήτε φαρέτρα πονηρέ δεν κρατάς
μήτε και βέλη βλέπω;
Μόνο ραγίζουνε καρδιές ομπρός Σου, όταν στέκουν! ..
(Έρωτα σε λένε ;)
© Μαίρη Σκαρπαθιωτάκη
Με αφορμή
το πανέμορφο ποίημα
του Λαιλου Καρακάση
επικίνδυνο όνομα
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem