Kalavrita Inglorious Heroes Καλαβρυτα Αδόξαστοι Ήρωες Poem by Mary Skarpathiotaki

Τα δειλινά
έπαιζεςπαιδί

τον μικρό ήρωα

κι όλο χανόσουνα

Καθώς μεγάλωσες
γύρευανα σε βρω

Σε γύρεψα
σεβουνοκορφές ψηλά
σ΄απόμακρες αετοφωλιές
στις καπνισμένες στέγες

που μιλούν
για την άσβεστηφωτιά
που καίει
στα στήθια των ανθρώπων

Σε γύρευακαιρό
εδώκιεκεί.
Τότες σε είδα..

Γυμνός
και καταφρονεμένος
μεςτο βαρύ
καταχείμωνο

την γύμνια σου
έντυνε
το διάφανο θάρρος

δεκρύωνες
μονάχαχαμογελούσες
και φορούσες
κείνο το πρωινό
ένα κόκκινο
κατακόκκινο έμβλημα


Τα μάτια σου
τ΄ανθρώπινα
δεν είχαν κόγχεςσυνηθισμένες

Έβλεπανήρωες
από τα παιδικά τους χρόνια
ονειρεύονταν
μιλούσαν με σκιές
μάλωνανμε τα τετριμμένα

Τούτες οι κόγχες πουξεχείλιζαν
τώρα αίμα
από το χρώμα
τουπύρινου σπαθιού
δε δάκρυσαν ποτέ..

Τώρα
το κορμί σου χορεύει
σ΄αγώνα για τη λευτερια
σε ρυθμό ατέλειωτων ριπών

Και ατέλειωτων ΧΑΙΡΕ

Μαςχαιρετούσες
για τελευταία φορά
τότες που σε είδα.

ΧΑΙΡΕ λοιπόν! ..









The sunsets
you were playing a kid

the little hero

and I was all laughing

As you grew up
I was going to find you

I did look at you
in mountain peaks
shallow eagles
on smoked roofs

who are talking
for the unarmed fire
that burns
to the breasts of people

In a long time
here and there.
These things I saw you..

Naked
and despised
through the heavy
wintertime

your nakedness
dress up
the transparent courage

not cold
just smiling
and you wore
that breakfast
a red one
red emblem


Your eyes
tanthropina
they had no niches usual

They saw heroes
since their childhood
they were dreaming
they were talking with shadows
they mocked the trivial

Those niches that were overflowing
now blood
by color
of the fiery sword
never tears.

Now
your body is dancing
in a struggle for freedom
at an endless burst rate

And endless HELLO

You were greeted
for last time
that I saw you.

HELLO!