કયા જન્મ માં બંધાય
મારા પ્રભુ, મારા નાથ
આપણે રહ્યા સંગાથ
તમે આપ્યો બહુમુલ્ય સાથ
ધર્મે દેખાડ્યો નવો પ્રભુપથ।
નવકાર નો મંત્રજાપ
કોઈ રહી નહિ ઉણપ
કોઈ પણ વસ્તુ ની લાલસા નહીં
જીભ ને જાણે લાગ્યો વૈરાગ્ય અહીં।
ભૂલ્યા જિંદગીભર નો ખટરાગ
બસ સાંભળ્યો એકજ રાગ
જીવન એ મહામૂલું રતન
પ્રભુ ને ભજીએ અને કરીએ રટણ।
ભલે ના છૂટે લાલસા
આગળ વધવાના રહે અભરખા
જીવન માં પાપ ભલે ના ધોવાય
પણ પ્રભુ ને ના વિસરાય।
એક માળા
તેની થાય જપમાળા
તેમનું નામ બોલાતું જાય હૃદય થી
કપાતું જાય પાપ અને પુણ્ય વધે ઉદય થી।
ભલે મને શિરપાવ ના મળે
આંસુ ના કડવા ઘૂંટ પીવા મળે
પણ એક અમી નજર નો હું પિપાસુ
સારું વિચારું હું આખું ચોમાસુ। .
બધા ચહેરાઓ આવે નજર સમક્ષ
તેમની અભિલાષા દેખાય પ્રત્યક્ષ
મને દોડી ને જવાનું અને મળવાનું મન થાય
આવા સંબંધ કયા જન્મ માં બંધાય?
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem