Klachtenlijn Poem by Madrason .

Er zat een klein bol mereltje in mijn tuin
haar ouders hadden daar hun Casa Cara
het piepte en krijste en was vergeten
hoe het kon springen en vliegen met wollen kleren
en op Balkomia klonk Casablanka grijs
ze willen al het groen verstoren
hun huisje af van al het pluis
met pure gloor en Ajax
en duizend maal Perzisch
tapijten kloppend op elke dag
ze wonen boven je en ze beloven je
ook overal boven te staan
en dat hen niets valt te verwijten
als stalkende geiten in de laisser fair zon
die als maar naar beneden schijten
ziek door het gebrek aan zelfkritiek! M


PS; Met een glimlach onderga ik daar ik besta
de dwangneurose
van anderen die zelf nooit veranderen
en daar aan mee doen, ‘ t is dom en uit den boze! M