De donk're huid
het wit satijn
de vrouwen geur
en alle kleur
de hardheid die
het al doorklieven zal
in al die liefde
eenzaamheid
wat in zijn handen
brandend zag
zo hoopvol diep
in deze nacht
het mocht niet zijn
de donk're schoonheid
van die pracht
een hart vol pijn
en onverzacht
naast zilverlijn
een hart vol pijn
en onverzacht
naast zilverlijn. M
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem