Hér er hjarta mitt nú,
ofur skiljanleg fræði;
enn er löngun mín sú,
að gefa lífsins gæði.
Drauma hef ég átt,
óteljandi og langa;
Við alla verið í sátt,
Sem sótt hef ég hug-fanga.
Eitt sinn rauður logi brann,
er nóttin dimm kyssti mig;
mörgum leiðum ég ann,
allt fyrir trúna á þig.
Hjartað er djúpur brunnur,
dýpt þess enn ómæld er;
lífið er þess eini grunnur,
í bæði þér og mér.
Fegurð á rætur í jörð,
vegirnir margir fjær;
halda skal um auðinn vörð,
allan sem okkur er kær.
Leitaðu ávallt lengra,
út á hinn stóra völl;
leiðirnar þræðast þrengra,
þegar við sjáum fjöll.
Vertu ætíð einn af þeim,
sem gefa meir enn þeir taka;
gefðu til baka heim,
þar sem eldfjöllin enn vaka.
Veik er ei trú sem gefur,
í fyllinu tímans sátt;
allt hér í lífinu hefur,
byrjunar og sinn loka þátt.
*Soon to be translated to English, and put in lines here below.
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem