Lichtjes Op Het Donkere Water Poem by Madrason .

Je kunt een tasje van hem dragen
hij zal er niet meer lang om klagen
het schoeisel aan de pooiervoeten
ach, niet meer jagen, niets meer moeten
zo onverwoestbaar en zo raar
ik leef al lang, wel bijna honderd jaar
en zelfs de kogels spuug ik uit
ze stuiten allen van mijn huid
maar door die vingers in mijn ogen
kan ik mijn ogen niet meer drogen
want om die krokodillentranen
kan ik dan zelf het hardst nog lachen! M