Luider Zingen Poem by Madrason .

Luider Zingen

Ik denk vaak hoe raak
is het met spreekwoorden
in de jeugd vervelen ze
en als je ouder wordt
dan spelen ze weer op
zij die dementeren
geen wonder behoeven
niets meer te leren
kunnen diepen uit de bron
met versleten regenton
lessend de dorst
is alles jong geheugen
het lijf dat blijven wil
de beelden allen nog zo pril
men wil nog wat vertoeven
ik denk aan John Denver
hoe ik zijn bergen beklom
zo naïef, dom en onervaren
met mijn negen jaren
nu, wil ik ze zingen
voor ik vegeteer
vergeet eer ik weet
hoe het melodietje liep
halfweg en halfbewust
banden pech en ouderlijk huis
vertel je vrienden; hier gewoond
-Langs het tuinpad van mijn vader gaan-
vroeger kon ik de woorden niet verstaan
maar nu pas geven ze baan
vreemd genoeg
nu ik ze echt begrijp
moet ik ze luider zingen? M

Sunday, August 13, 2017
Topic(s) of this poem: aging
COMMENTS OF THE POEM
READ THIS POEM IN OTHER LANGUAGES
Madrason .

Madrason .

waalwijk netherlands
Close
Error Success