dat ek na julle toe terugkom
moeg en sonder herinnering
dat die kombuisdeur oop is ek
inskuifel met tasse haastige presente
in die gange sluip rond my gesin
se verdrieteige drome ruite aangepak
van hulle verlate taal in die harde
badkamerlig borsel ek my tande
druk ‘n pilletjie op my tong: Do.
dat ek verbyloop waar my dogter slaap
haar lakens netjies geplat onder haar ken
op die spieëltafel steier sywurms in goud getoom
dat ek my seuns verby kan kom
fronsend teen kussings aangevuis
hul onrugstige ondertone kneus deur die kamer
dat ek ‘n naghemp vroetel uit die laai
inglip in die donker skreef agter jou rug
dat die warmte na my oorvloei
maak my nog digter nog mens
in die hinderlaag van asem
sneuwel ek tot vrou.
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem