મારા પપ્પા
મારા પપ્પા પાગડી પહેરતા
અમે એને સાફો કહેતા
ખરેખર કહું 'મને થોડી શરમ આવતી '
સ્કૂલ સંકુલ માં મારી ઠેકડી ઉડાવાતી।
પણ પાઘડી નું મને અભિમાન
તેમના ચેહરા પર સ્વાભિમાન
ભલે નાની હાટડી ચાલવતા
પણ પોતાના અભિમાન માં ઓછું ના આવવા દેતા।
તેમને જોઈને મને ખૂબ લાગી આવતું
હું ભગવાન ને પ્રાર્થના કરતો પણ તેમનું દુઃખ મને બહું સતાવતું
હું રડી પડતો ખૂણા માં પણ મન ને કાબુ માં રાખતો
વિશ્વાસ નો પાયો કદી ડગમગવા ના દેતો।
મારા દાદી મારા મિલિટરી માં જવાના વિરુદ્ધ
પણ મારા બાપા ખુબજ કટિબદ્ધ
તેમને જાજી ખબર ના પડે
પણ મારા આત્મવિશ્વાસ ને ઠેસ ના પહોંચાડે।
મારુ પ્રત્યેક કામ મને ફરજ નું ભાન કરાવે
માં બાપનો લાગણીવશ ચેહરો સામે આવે
હું બપોરે આરામ ના કરી શકું
પણ પછી તેમને યાદ કરી હું આગળ વધુ।
નારા બાપનો ફોટો મારી પાસે નથી
પણ તેમની યાદ જરાપણ ખસતી નથી
ગરીબાઈ માં પણ અમને કેટલું સારું ખવડાવતા
મને ભણવા બાબતે ખુબજ ખખડાવતા।
આવી પાઘડી નું સન્માન
મારે મન અતિશય માન
હું કોઈપણ બુઝુર્ગ ને જોઈ ગળગળો થઇ જાઉં
તેમની યાદ એકદમ ધસી આવે અને હું રડમસ થઇ જાઉં।
હું થયો દાદો અને મારો પણ પરિવાર
પણ કેમે ભુલાય તેમના સંસ્કાર
હું ખુબ કરકસર થી જીવ્યો છુ
તેમના આશીર્વાદ થી આજે છાંયડી ને પામ્યો છુ।
welcome neel d modhera Unlike · Reply · 1 · Just now
Peter Parmar એ પાગડી નૉ વટ અને મોભો તથા તેની કિમત અતારે ના કોઇ સમજી શકે Unlike · Reply · 1 · 1 hr
Dr. navindkumar u[padhyay Unlike · Reply · 1 · Just now
welcome Tilottama Patel Unlike · Reply · 1 · Just now
Viresh adhar Behtreen ji... Unlike · Reply · 1 · 42 mins
welcome vikram mali vikram mali Unlike · Reply · 1 · Just now
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem
welcome tribhovan panchal Unlike · Reply · 1 · 2 mins