Met Open Monden Poem by Madrason .

Met Open Monden

En haar beentjes vlogen plots zo door de lucht
de Tango zo maar in een vogelvlucht
ze had jicht en pijn en ook een lach op haar gezicht
zelfs Mickey Mouse keek vol verbazing toe
breekt die vrouw geen been en wordt ze nog niet moe
maar deze dame danste stevig voort
straks wordt ze nog zo midden in haar dans vermoord
begeeft haar hart het en is dat dan met haar gedaan
maar ze veegde zo de vloer met ieder aan
en op het einde sprak ze vlot met tederheid
ik ben als oma tot al deze vlijt in staat
want samen zijn we altijd jong
en sprong als afronding nog eventjes omhoog
en strandde in een pracht van een spagaat! M

Thursday, April 12, 2018
Topic(s) of this poem: aging,fun
COMMENTS OF THE POEM
READ THIS POEM IN OTHER LANGUAGES
Madrason .

Madrason .

waalwijk netherlands
Close
Error Success