Met Open Ogen Poem by Madrason .

Ik hoor de bommen vallen vóór de schellen van de blinde ogen
en plots ontwaar ik verderop verschroeide regenbogen
sorry hoor maar bijna alle joden kennen geen mededogen
er zijn er wel maar anderen die drukken weg die landgenoten
ze worden door hun eigen volk buiten gesloten
mascara of massacre, rollen zout van de bebloede tranen
en ezelskarren vol met matrassen, bedden, stoelen
trekkend wolken stof in wat verloren banen
zou men dan hier mee de Exodus bedoelen
maar ik zie hier alleen maar Palestijnen kwijnen
de Thora zegt voor elke jood mogen er 100-den verdwijnen
het is een raadsel hoe de mens zo desolaat
omringd met leugens, haat, het vruchteloze kwaad
en hoe dat zaad hun tongen blijft verdrogen
het koeterwaals verhindert steeds weer het verbinden
dat monster zal hen allen ooit nog eens verslinden; en ik,
ik sta allengs met dikke tranen in mijn krop van onvermogen! M