મૂળ થી હણી Mul Thi Poem by Mehta Hasmukh Amathaal

મૂળ થી હણી

કરોજ છો કેમ પ્રીતલડી?
આંખો કેમ રહે છે હેત થી લળી?
જરાક ચિંતા થી એ થઇ જાય ભીની
આજ તો છે પ્રેમ ની નિશાની।

એજ સાચો પ્રેમ અનુભૂતિ નો
જે ના કરાવે પ્રતીતિ કે અનુભવ વાસના નો
એક બીજા પ્રત્યે હેત ની લ્હાણીજ હોય
સુખ દુઃખ ની ફક્ત લાગણી જ હોય।

કોઈ ના રોકશો હેત ના વહેણ ને
કદી ના ઠેલશો પાછું પેમ ના કહેણ ને
પછતાશો જ્યારે પ્રેમ ના અંકુર જ નહિ ફૂટે
મન ને કેમે મનાવશો કે એ નામ ના રટે!

આવો છે પ્રેમ રોગ
જે પ્રતીતિ કરાવે રોજ
મેળા તો મન ના હોય
એને શબ્દો થી વ્યક્ત કરવાના ના હોય।

ના કરશો જુલ્મ આંખો માં આંસુ લાવી
પ્રિયતમા એ ભલે ના કહી તરસાવી
જ્યાં પણ વરસ સે વાદલડી પ્રેમ થી
'ધરતીપણ કહી ઉઠસે વાહ વાહ હેતથી'