Nevermore Poem by Marieta Maglas

Nevermore

Rating: 5.0

Unspoken words are the first in your voice sheen,
And missing love is a place in your heart green.
I scream, when my tearing soul becomes dim.
We're no more inside of our universe rim.

You're no more my blessing along the life shore,
And I heard the raven says, 'Nevermore! '
Broken idols in midnight taper will weep.
Love with rusty traces of tears will sleep.

I'll keep all silence in the absence of words
Killing time in the dewy wings of hate swords.
I eat my waking dreams and close my deepest wound
As sky eats its clouds and earth closes grave ground.

Poem by Marieta Maglas





















sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad
sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad
sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad
sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad
sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad
sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad
sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad
sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad
sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad
sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad
sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad
sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad
sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad
sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad
sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad
sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad
sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad
sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad
sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad
sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad
sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad
sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad
sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad
sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad
sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad
sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad
sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad
sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad
sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad
sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad
sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad
sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad
sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad
sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad
sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad
sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad
sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad
sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad
sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad
sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad
sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad
sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad
sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad
sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad
sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad
sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad
sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad
sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad
sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad
sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad
sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad
sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad
sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad
sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad
sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad
sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad
sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad
sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad
sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad
sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad
sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad
sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad
sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad
sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad
sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad
sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad
sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad
sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad
sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad
sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad
sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad
sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad
sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad
sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad
sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad
sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad
sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad
sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad
sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad
sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad
sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad
sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad
sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad
sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad
sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad
sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad
sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad
sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad
sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad
sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad
sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad
sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad
sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad
sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad
sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad
sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad sad

Tuesday, February 8, 2011
Topic(s) of this poem: sad
COMMENTS OF THE POEM
READ THIS POEM IN OTHER LANGUAGES
Marieta Maglas

Marieta Maglas

Radauti, Judet Suceava, Romania
Close
Error Success