Απόψε ό, τι θέλεις στο χαρίζω
το φεγγάρι στην ζέστη σου αγκαλιά
μες τα δυο μου χέρια, να σ'είχα ξανά
σαν παιδί, να σε γλυκονανουρίζω!
Να δω απόψε μέσα στα μάτια σου
τα όνειρα σου τα πιο ερωτικά,
τα σκιρτήματα τα πρώτα και δειλά
που να 'μολογούσες τον έρωτα σου.
Φαντάσου λέει να ήθελες φιλί
που το ζητούσανε κάποτε πολλοί,
ειν΄ η καρδιά που χτυπάει σαν τρελή;
Κι αν θες φιλί να το σκεφτείς πολύ,
γιατί ο άλλος μου εαυτός βλέπει
μοναχά ό, τι λέει η λογική! ..
σονέτο ιταλικό (ενδεκασύλλαβος)
© Μαίρη Σκαρπαθιωτάκη
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem
Ωραία γραφή! Όχι ακριβώς ιταλικό σονέτο (μια και θα έπρεπε όλοι οι στίχοι να ήταν ενδεκασύλλαβοι, παροξύτονοι) αλλά, θα έλεγα, ένα πολύ όμορφο, μικρό ποίημα.