Ongedwongenheid Poem by Madrason .

Ongedwongenheid

Wie heeft het vuur
uit je longen geslagen
waar stopte je
naar de zin te vragen
en begon het grote klagen.
Waar zijn de bonte zinnen
de wars conventie meningen
wanneer is die vrije vogel
in de mens gestopt met zingen.
Wanneer is de zigeuner
in de weerstand van de ziel
- verlangend naar die hunkering-
in ons zeer diep verborgen.
Sta op en ben de bron
er is, er is misschien...
ben als de ochtendzon
er is, er is misschien morgen
…..........niet eens herinnering. M

Tuesday, August 18, 2015
Topic(s) of this poem: passion
COMMENTS OF THE POEM
READ THIS POEM IN OTHER LANGUAGES
Madrason .

Madrason .

waalwijk netherlands
Close
Error Success