Opsmuk Poem by Madrason .

Wars van alle schone schijn
deel ik steeds diep mijn referein
hoe diep dan kan men innigst zijn
ik paradeer niet met het schoonste lied
ik spreek me uit, lach, heb verdriet
hoe innig zo, dat men herkent zich niet
er zijn er velen beter met penseel
er zijn er enk'len beter met pikhouweel
er zijn er die vorm slaan uit elk nietig deel
maar ik vind al dat alles snel te veel
ik weef mijn woorden aan de sleden
en geef zo zin aan mijn innige reden
ben wie ik ben, niet boven, noch beneden
en met mijn tere voeten…...
steeds in dit prille heden! M