PANDORA Poem by Gerrit Komrij

PANDORA

Kalmeer - het is afgelopen,
Het zwart heeft je lijf omhuld -
Straks stijgt uit de afvalhopen
De rook op - oefen geduld.

Je weet (het is al wat je weet)
Dat je hand dit schrijft - en wat
Op schrift staat kijkt koud noch heet
Terug. Een luchtledig vat.

Niets baat je, tussen eerlijkheid
En veinzerij. Niets zit er in.
Erken, terwijl je je verbijt -
Ik ben een dichter, ik verzin.

COMMENTS OF THE POEM
READ THIS POEM IN OTHER LANGUAGES
Close
Error Success