Kijk het is niet zo simpel zei de bril
het is niet dat ik niet beter kan of wil
maar niemand poets mijn vlekjes weg
zeg mij eens hoe ik dat dan moet doen
maar de ogen protesteerden, zeiden
"ach, we zien toch wat we zien
dat kan een vlek toch niet
verhind'ren bovendien"
maar als ik schoon ben kan men zien
toch kijkt men weg langs neus en zeg
dat is toch of je niet meer nodig bent
‘t is ongekend de mens die heeft profijt bij mij
maar legt me even vaak zomaar op zij
en als de lezer mij niet wil verstaan
ontneemt die mij ook nog mijn baan
dus blijf ik rustig liggen, juist naar wens
en dan is daar die navrante tante Ik
die is zo met zichzelf in schik
-ik vraag me af waaraan ik dat verdien-
en wisselt zeven keer per dag, misschien. M
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem