Slachtoffer Als Roeping Poem by Madrason .

Dat stigma dat we zelf aanleggen
waarin we veel te zwaar gekleed
het leven is geen dansje meer
het leven is geen feest
gestoken door het vurig beest
dat slachtoffers bedekt en spekt
men loopt zwaar op tenen
en slaat graag op wat benen
die even wankel lijken
dat heet dan zelf verrijken
ze hangen al reeds aan het kruis
ze kunnen niet bewegen, noch vergeven
hun lot dat wordt ook zeker niet benijd
noch door mij of welke God dan ook
voorwaar de teerwerpers die zwermen in de rook! M