Soldij, Salaris, Saliva Poem by Madrason .

De grond is ingeklonken wat gezonken
de wangen zijn geslonken, hangen
van verlangen verzaken ze de kaken
die verzakken en verzwakken
en als men dan daar onder
aangekomen droomt van dromen
naar de top mag kijken
drukt die vinger in de wond
die gaapt om liefde
en de zwetende hand
houdt het zout niet tegen
een hond die lekt het zout er af
dat men dan Gratis strooit
men zucht om al wat drukkend is
men zucht om nog vergiffenis
men zucht om al het plots gemis
maar
zonder deze 'prachtige' kristallen
zou alles plots uiteen gaan vallen! M