Sparrendaal / Scheut.. Poem by Madrason .

Als kerels gingen ze heen
als kind'ren kwamen ze weer bijeen
verschoppelingen in de geest
een tijd waar niemand hen nog wilde
speelde het bonzend hart van nut
en samen willen helpen algemeen
maar die geest was tevens heen
en ook het warme nest ter ziele
het corpus in een vilten doek
de tribale kunsten naar het veilinghuis
waar gieren aasden op exotica
uit het verre India, Azië en Afrika
het was een sterfhuisconstructie
voor wat hier vroeger bloeide
en daar ze nu nog helden
der bescheidenheid
welke nimmer telden
zo arm ze kwamen
zo gingen ze heen
hun laatste uur
als namen aan de muur
die zelfs ook verdween
want niets zij namen...
niets…...dan
ziel en harten..
"Amen"! M