Thanatos Verbrand Poem by Madrason .

Moord keek diep in haar ogen
en had plots mededogen
ze trachtte wel te leven pogen
tot haar knieën in de tranen
in van die depressie wanen
drie maal kraaide ook de hanen
keer terug naar Eros op je ros
laat je Merrie nu maar los
werp de drenkeling die tros
en de hemel werd een oog
daar was plots een regenboog
al het donker uit haar zoog
wordt nu toch geen hater
speel dan maar theater
zit maar dronken aan de bar
ben een hele tijd de nar
dans maar op de maneschijn
dans met voeten uit de pijn
dans zo naar de eeuwigheid
en raak je illusies kwijt
speel het leven als een stuk
dat je brengt tot het geluk
ben je eigen cineast
die zichzelf steeds verrast
Orpheus draagt je leven fijn
en Eros laat je heerlijk klein
protagonist van ‘t leven zijn
celluloid dat zich los rukt
ja diatonisch in refrein
Eros laat je heerlijk klein
protagonist van ‘t leven zijn. M