The Way Through The Woods In Latin Poem by Geoffrey plowden

Clausa via est, has quae per silvas duxerat
olim,
praeteriere etiam bis septem lustra, viamque
dissolvere hiemes. illam quis credere possit
arboribus nondum positis hic ante fuisse
quam virgulta tegunt, et erica, levesque anemonae?
isse homines quondam solus tu, vilice, cernis
hac, ubi turtur alit prolem, securaque meles
ludit humi recubans. sed siquis inire tenebras
aestivo voluit silvestres vespere, ubi aura
frigora piscosis stagnorum sumit ab undis,
lutraque per ripas cum coniuge sibila mittit
(quippe homines nullis, raro gens visa, timentur
per nemora) , is sentit, rapida ut quatit ungula terram
et dant, contactu tunicae, rorata susurrum
gramina. fertur eques tam certis gressibus illic,
aera per densum volitans, ac sola locorum,
priscam ut nunc etiam clare apparere putares-
sed fuit, has quae per silvas via duxerat olim.