Traanzakjes Van De Waan Poem by Madrason .

Traanzakjes Van De Waan

De lach die niets verraden mag
van de beladen werk'lijkheid
het ongetemde egodier
welk denkt ik ben alleen alhier
niemand werk'lijk aandacht schenkt
maar maar wat plengt en drengt van...
in het bestaan ‘alleen' wil staan
nu het nog kan, geen openheid
maar wel een open lach
God wat zou ik die lach
begroetend willen ter vertroosting
met de welgemeende mijne!M

Monday, November 20, 2017
Topic(s) of this poem: depression,fake love,hiding
COMMENTS OF THE POEM
READ THIS POEM IN OTHER LANGUAGES
Madrason .

Madrason .

waalwijk netherlands
Close
Error Success