De lach die niets verraden mag
van de beladen werk'lijkheid
het ongetemde egodier
welk denkt ik ben alleen alhier
niemand werk'lijk aandacht schenkt
maar maar wat plengt en drengt van...
in het bestaan ‘alleen' wil staan
nu het nog kan, geen openheid
maar wel een open lach
God wat zou ik die lach
begroetend willen ter vertroosting
met de welgemeende mijne!M
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem