Schepen zinken naar beneden
men bedenkt steeds weer een reden
met zichzelf zeer tevreden
ach, bestuur en Oh bewind
zolang men maar wat kruimels vindt
kleiner wordt het volksduimpje
groots steeds het begonnen luimpje
zet de tering naar de nering
zet het zalf maar aan de wonden
en men zoekt nooit meer naar gronden
vaart zo voort zoals weleer! M
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem