Ik zal ze allen
overstijgen
sprak de dode
vanuit de spreekstoel
van zijn ode
middels bode
mijn vleugelen
slaan niemand
lam
ik zal hen vlam
doen vatten
beschermen tegen gekrakeel
van hoogmogend heren
schuine schenen
kromme benen
dikke tenen
totdat die zijn verdwenen
geen heilig huisje
meer nog hielig kruisje
in deerniswekkend weer
maar een meer
nee een zee
vol schrijfidee-en
en een haven
om de schoonheid
te belonen
en de domheid
weg te honen
ik begin maar alvast
meteen met een-en
-dat wordt al
ras een stad-
uit kleine Legostenen.
Madrason tegen heilige huisjes aug 2013
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem